Vluchten uit Oekraïne - dit is het verhaal van Ihor (15)

Slapen in de badkamer

Ihor komt uit Mykolaiv in Oekraïne - tot voor kort een rustige stad, maar inmiddels het strijdtoneel van hevig oorlogsgeweld. Om te schuilen voor de bombardementen sliepen Ihor en zijn ouders in de badkamer. Dat was krap, maar het was de enige ruimte zonder ramen - en dus veiliger. Met een verlengsnoer konden ze vanuit de badkamer hun telefoons opladen. Toen de raketten overvlogen en de granaten insloegen, rammelde hun huis aan alle kanten. Uiteindelijk verhuisden ze van de badkamer naar de voorraadkelder in de tuin, waar ze normaal aardappelen bewaren. Zelfs met winterjassen en mutsen was het daar verschrikkelijk koud. Ihors moeder vertelt hoe vermoeid en mager zijn gezicht eruitzag, onder zijn blauwe muts met grote pompon.

Vluchten met een witte vlag

Toen de gevechten steeds dichtbij kwamen, sloegen Ihor en zijn moeder op de vlucht. Met een zelfgemaakte witte vlag wapperend uit het autoraam en in het Russisch het woord 'KINDEREN' op de zijkant van de auto geschreven, reed Ihors vader hen naar de grens met Moldavië. Er was een tijdelijk staak-het-vuren, maar Ihor en zijn moeder waren erg bang. Een witte vlag betekende niet dat je veilig was. Tijdens hun vlucht zagen ze niet-ontplofte munitie aan de kant van de weg liggen. Onderweg naar de grens pikten ze zijn tante, nichtje, oudtante, een hondje en parkiet op.

Afscheid nemen van papa

Eenmaal bij de grens met Moldavië, zette de vader van Ihor zijn familie af. Ihor moest terplekke afscheid nemen van zijn vader, die weer terugging naar het front om mee te vechten. Dat vond Ihor ongelooflijk naar. Hij is erg bang dat hij zijn vader nooit meer terugziet. Uiteindelijk komen Ihor en zijn familie aan in Cucuruznica, een Moldavisch dorp met 1.700 inwoners. Bij een oude familievriend vindt Ihors familie onderdak.

Lessen via Zoom

In Cucuruznica vinden Ihor en zijn familie een kleine troost in de rust en stilte van de golvende heuveltoppen om hen heen. Op elk erf zit een hond en elk gezin heeft een eigen wijngaard. Als wij Ihor spreken zit hij dicht tegen zijn moeder aan, stilletjes. Zijn vader belt of sms't hen tweemaal per dag vanuit Oekraïne. ‘s Ochtends volgt Ihor lessen via Zoom - net als de afgelopen jaren, door de coronapandemie. Hij chat met zijn klasgenoten, die allemaal naar verschillende landen in Europa zijn gevlucht. Thuis spreekt Ihor Russisch - en net zoals de meesten van zijn vrienden staat hij ingeschreven op een Russischtalige school. Unaniem hebben Ihor en zijn vrienden besloten dat ze geen Russische les meer willen volgen.

Een warm welkom in Moldavië

In Moldavië en Roemenië zetten wij op dit moment met lokale maatschappelijke organisaties en vrijwilligers noodhulpacties voor Oekraïense vluchtelingen op touw. Het is hartverwarmend om te zien hoe lokale kerken, organisaties, gemeenten en inwoners de handen ineen slaan om hun steentje bij te dragen. Een mobiel War Child-team met experts op het gebied van bescherming en psychologische noodhulp zet alles op alles om gezinnen zoals dat van Ihor de steun te bieden die zij op dit moment hard nodig hebben.

Ontsnappen aan de realiteit

Ihor vertelt dat hij en zijn moeder dankbaar zijn voor het warme welkom. Tegelijkertijd is het moeilijk om niet voortdurend te denken aan zijn vader en alle andere mensen in Oekraïne. Het nieuws staat bijna altijd aan. Ihors tante kan de 'waanzin' van de oorlog in haar thuisland niet bevatten. Om te ontsnappen aan de realiteit speelt Ihor spellen op zijn PlayStation. In de haast om zijn huis te verlaten vergat hij zijn FIFA-disc in te pakken - iets waarvoor hij zich nog steeds voor de kop slaat. In plaats daarvan speelt hij Fortnite, een razend populair schietspel. In tegenstelling tot zijn echte leven, kan hij in het spel zijn vaardigheden gebruiken om munitie te vinden en een fort te bouwen ter bescherming. In het spel kan hij ontsnappen aan de realiteit. Hij is dan voor heel even de baas over zijn eigen leven.

Steun onze noodhulpacties voor gevluchte kinderen uit Oekraïne

De oorlog in Oekraïne is in alle hevigheid losgebarsten. Geschat wordt dat enkele miljoenen kinderen zoals Ihor en Platon de grens over zullen steken - op de vlucht voor oorlogsgeweld. Zij hebben direct opvang en psychosociale steun nodig. Steun onze noodhulpactie.