Ramp op ramp - Akram (12) is een overlever
Akram (12) zat vast onder het puin totdat zijn vader hem redde
Foto: War Child
Gevangen onder het puin
Akram sliep in zijn huis in het noordwesten van Syrië toen de trillingen van de aardbeving begonnen. "Het was eerst een lichte schok", vertelt hij. "Mijn ouders maakten me wakker, maar we besloten ons huis nog niet te verlaten."
Even later werden de bevingen zo sterk dat de verwarming in zijn kamer ongecontroleerd begon te trillen. Hij kon niet op tijd wegkomen toen bakstenen van het dak op hem vielen. Akram raakte bewusteloos en zat vast onder het puin. "Het volgende wat ik me herinner, is dat mijn vader me eruit trok en me wakker maakte door water op me te spatten", vervolgt hij. "De muren vielen op ons neer."
Toen de eerste beving afnam, probeerde zijn moeder zich in veiligheid te brengen vanaf de tweede verdieping. "Maar ze viel flauw. Ik dacht dat dat het was - we zouden het niet halen", zegt Akram.
Op 6 februari trof een zware aardbeving Turkije en Syrië
Foto: War Child
Huizen en infrastructuur zijn volledig ingestort. De naschok zal voor velen groot zijn
Foto: War Child
Alles achterlaten
Gelukkig kon hij samen met zijn familie toch ontsnappen. Akram: "Mijn vader was gewond; zijn been was gebroken en mijn moeder had breuken in haar schouders en ribben. Maar samen konden we haar onder het puin vandaan halen en naar beneden dragen."
De volgende dag zijn ze naar het huis van Akrams opa gegaan. Hij woont in een ijskoude tent in een kamp voor vluchtelingen van de oorlog.
Akram en zijn familie zijn alles kwijtgeraakt in een gebied waar de hulpverlening al jaren slinkt. Terwijl noodvoorraden naar Turkije stromen, blijft het noordwesten van Syrië achter. Slechts een handvol organisaties zijn actief in de regio - War Child is er één van.
Ramp op ramp
Nog maar een paar jaar geleden zat Akram midden in een les toen er bommen op zijn school vielen. "Ik herinner me dat ik de oorlogsvliegtuigen zag", zegt hij. "Ik was bang." Zijn oudere zus gaf les op een andere school een paar straten verderop. Zij werd gedood tijdens de aanval.
Akram hoopte dat hij nooit meer diezelfde pijn zou hoeven te voelen. "Maar wat er tijdens de aardbeving is gebeurd en wat er sindsdien is gebeurd; het is veel moelijker", vertelt hij. "Ik wou dat mijn zus weer tot leven kwam, maar dat is onmogelijk. Als God het wil, zal ik haar in de hemel ontmoeten."
Nog maar een paar jaar geleden zat Akram midden in een les toen er bommen op zijn school vielen
Foto: War Child
In Syrië zijn kinderen al jaren het slachtoffer van een verwoestende oorlog en daar komt nu deze ramp nog eens bovenop
Foto: War Child
Psychosociale eerste hulp
Dankzij onze nauwe samenwerking met lokale partners in het noordwesten van Syrië kunnen wij ons werk doen. Onze prioriteit is om zo snel mogelijk bescherming te bieden aan kinderen - zoals Akram - en hun families die nu ontheemd zijn geraakt. Zij krijgen psychosociale noodhulp, tenten, dekens, matrassen en winterkleding. Bovendien zorgen wij voor veilige plekken waar de kinderen op adem kunnen komen.
"In noodsituaties bieden we een specifieke vorm van steun die bekend staat als 'psychosociale eerste hulp'", vertelt Kieran King, hoofd humanitaire programma's. "Deze hulp vervangt niet een ziekenhuisbezoek, maar we kunnen wel - middels een geteste methode - direct mensen helpen die psychische steun nodig hebben."
Hulp is dringend nodig
Voor kinderen zoals Akram begint de tijd te dringen. Velen slapen in geïmproviseerde opvangplaatsen in temperaturen onder het vriespunt, zonder elektriciteit of water. De naschok zal voor velen groot zijn. Hulp is dringend nodig. Help jij mee?
* De naam van Akram is voor zijn eigen veiligheid gefingeerd.