Verhalen van kinderen
Hoopvol, grappig, verdrietig, krachtig en speels. Kinderen in oorlog vertellen hun verhaal.
-
David (10) vindt zijn plek: als TeamUp-begeleider
David werd geboren in Rwanda, maar zijn jeugd werd overschaduwd door geweld en vervolging. Dit dwong hem en zijn familie om te vluchten naar Oeganda. Toen hij daar aankwam, voelde hij zich verloren en teruggetrokken, en hij had moeite om met andere kinderen te spelen. Maar na verloop van tijd begon hij zijn ingrijpende ervaringen te verwerken en vond hij zijn ware plek als TeamUp-begeleider.
Lees meer
-
Ali (12) grijpt zijn kans om te leren
Door de al twaalf jaar durende burgeroorlog in Syrië zijn zo’n 2,5 miljoen kinderen hun land ontvlucht. Ruim een derde van hen heeft geen toegang tot onderwijs. Dat heeft grote gevolgen voor hun ontwikkeling, ook emotioneel. Ali heeft wél de kans gekregen om te leren en die pakt hij dan ook met beide handen aan…
Lees meer
-
Nyagoa (11) uit Zuid-Soedan is al een leven lang op de vlucht
Als baby kwam Nyagoa vanuit Zuid-Soedan aan in Khartoem, de hoofdstad van het buurland Soedan. Op de vlucht voor geweld en conflict. Hier leefde ze tien jaar als vluchteling, totdat ze vorig jaar opnieuw moest vluchten toen het geweld losbarstte tussen twee groeperingen in Soedan. Nyagoa moest een verschrikkelijke reis terug maken naar Zuid-Soedan. Eenmaal aangekomen in Malakal - in het noordoosten van Zuid-Soedan – kan ze eindelijk ontspannen en op adem komen in ons programma.
Lees meer
-
Zingend in de schuilkelder vergeet Denys (4) uit Oekraïne even dat het oorlog is
Onder Denys' school vlakbij de Oekraïense stad Bucha gaat een kelder schuil. Het is een bedompte ruimte, waar het altijd koud is. “Als het oorlog is en het alarm afgaat doen we snel onze jas aan, pakken we onze lievelingsknuffel en gaan we de trap af naar beneden.” Ondergronds schuilen Denys en zijn klasgenootjes al bijna twee jaar vaak urenlang voor het oorlogsgeweld. Al dansend, tekenend en zingend wordt de schuilkelder hun veilige plek, en vergeten ze voor even dat het boven hen oorlog is.
Lees meer
-
Kindertijd in een kelder: Oekraïense Dmitry (7) ging op slot
Dmitry is buiten aan het spelen als hij opschrikt van harde knallen. Zijn stad wordt aangevallen met raketten, leert hij later. Dmitry voelt hoe zijn moeders hand de zijne vastgrijpt. Ze rennen naar binnen, naar beneden, de schuilkelder in. “Ik dacht dat de raketten ver weg waren, maar toen we dagen later de schuilkelder uit kropen en naar huis liepen, zag ik onderweg waar de bommen waren gevallen. Er waren grote gaten waar eerst huizen stonden.”
Lees meer
-
“Boven mijn hoofd was het oorlog,” zegt Natalya (7) uit Oekraïne
Het is 5:30 uur 's ochtends, 24 februari 2022 als het alarm afgaat. Natalya schrikt wakker. Niet, zoals gewoonlijk, van haar eigen wekker: overal in Tsjernihiv, haar geboortestad in het noorden van Oekraïne, loeit het luchtalarm. Het gaat door merg en been. Enkelen ogenblikken later rennen haar moeder en grote zus (11) Natalya's kamer binnen. Met hun vader sprinten ze naar beneden, de schuilkelder in. Hun grootste angst is waarheid geworden: het is oorlog.
Lees meer
-
Farah (12) uit Syrië laat geen oorlog en aardbeving haar tegenhouden
Het is vier uur ’s nachts als de eerste aardbeving haar door oorlog verscheurde thuisland op zijn grondvesten doet schudden. Twaalfjarige Farah uit Syrië volgt haar ouders, broers en zus in blinde paniek naar buiten. Net op tijd, want enkele seconden later zien ze hoe een enorme breuk hun huis in tweeën splijt. Maandenlang slaapt Farah met haar familie in een tent, doodsbang voor nieuwe aardbevingen. Nu ze eindelijk weer naar school kan voelt ze haar hoop terugkeren. "Ik doe hard mijn best, want ik wil kinderarts worden zodat ik kinderen in nood kan helpen."
Lees meer
-
Vastberaden geeft Marwa (12) uit Syrië de aardbeving een plek
Wonder boven wonder overleeft Marwa (12) de allesverwoestende aardbeving in Noordwest-Syrië. Haar vader en twee zussen hebben minder geluk. Alles om haar heen is weggevaagd. Wat volgt is een troosteloze tijd in een geïmproviseerde tent zonder enig vooruitzicht. Maar dan biedt een zomercursus opeens uitkomst. “Ik heb geleerd dat wanhoop in het leven niet bestaat.”
Lees meer
