Eva Weyl: "Onze eerste tijd in kamp Westerbork was vreselijk"
Door angst bevangen
Omdat haar vader niet wilde dat ze gescheiden zouden zijn als ze zouden het onderduiken, vertrok Eva's gezin naar kamp Westerbork. Haar moeder dacht dat het niet zo erg zou zijn - maar het was vreselijk. Eva herinnert zich dat haar moeder zei: "Eva, zo lang zal het niet duren. We gaan hier weg." En Eva geloofde haar moeder. Wat haar moeder écht dacht, weet Eva niet. "Ik heb het haar eigenlijk nooit gevraagd, maar ik neem aan dat zij ook door angst bevangen was." Haar woorden 'het komt wel goed' draagt Eva al haar hele leven met zich mee.
Oorlog wordt vaak van generatie op generatie doorgegeven
Na haar zeventigste begon Eva scholieren te vertellen over de Tweede Wereldoorlog, in Nederland en ook in Duitsland. "Met dit land als ‘dader’, wil ik kinderen ook daar laten weten wat er toen gebeurd is." Per toeval kwam Eva in contact met de kleindochter van de kampcommandant van Westerbork, Gemmeker. "Zij en ik zijn samen lezingen gaan geven, vertellen samen wat er toen gebeurd is. Ook welk effect het onbewust op haar heeft gehad, als kind van de derde generatie. Ze voelde zich schuldig, maar we zijn allebei slachtoffer van dezelfde man. Nu geven we de jonge generatie mee hoe het ook kan, en vechten we samen tegen racisme in het algemeen."
Kinderen zijn sterker dan oorlog
War Child helpt kinderen die opgroeien in oorlog en geweld hun heftige ervaringen te verwerken. Met muziek, sport en spel sluiten we aan op de leefwereld van kinderen. We bieden hen een veilige plek, waar ze op adem kunnen komen. En helpen ze hun heftige ervaringen te verwerken. Dat doen we samen met ouders/verzorgers, leraren en andere naasten. Zo krijgen kinderen het vertrouwen in zichzelf en anderen terug. Kinderen zijn vaak sterker dan oorlog. Dat zien we iedere dag. Hun verleden kunnen we niet meer veranderen, maar - als we er op tijd bij zijn - wél hun toekomst.
Oorlog is erfelijk
Dat oorlog erfelijk is, weten ook Geert Mak, Arnon Grunberg, Frédérique Spigt, Blaudzun en Leila Prnjavorac als geen ander. Onder regie van documentairemaker Deborah van Dam, vertellen zij in persoonlijke interviews met journalist en filmmaker Natascha van Weezel over de blijvende blijvende impact van oorlog op hun leven om aandacht te vragen voor de 230 miljoen kinderen die nú in oorlog opgroeien.
Kinderen zoals Seif. Met muziek, sport en spel helpen we hem zijn heftige oorlogservaringen te verwerken. “Mijn juf heeft mij geleerd dat het belangrijk is om te praten over mijn gevoelens. Ik vertel haar over hoe ik in mijn nachtmerries door een schaduw naar beneden word gesleurd. Erover praten helpt."
