Wat wij nu doen in Gaza

26 maart 2024

Girl from Gaza
De aanhoudende bombardementen en het eindeloze geweld maken het leven van kinderen in Gaza ondraaglijk. Naast water, voedsel en medicijnen hebben kinderen dringend mentale eerste hulp nodig om hen door deze continue chaos te leiden. De hulp die we nu kunnen bieden is een druppel op een gloeiende plaat. Dat is heel frustrerend.

Noodhulppakketten

Er is een schrijnend tekort aan van alles, waardoor onze focus voornamelijk ligt op het uitdelen van noodpakketten, waar mogelijk gecombineerd met mentale noodhulp.

Ondanks de enorme uitdagingen is dit wat we nu kunnen doen:

  • Inkoop en distributie van voedselpakketten en schoon drinkwater;
  • Uitdelen van hygiënepakketten voor vrouwen en meisjes en babypakketten voor zwangere vrouwen en net bevallen moeders;
  • Tijdens het uitdelen van deze pakketten organiseren we recreatieve activiteiten voor kinderen zodat ze even de stress van zich af kunnen schudden;
  • Op een aantal plekken lukt het om TeamUp activiteiten te organiseren waar we door middel van spel- en bewegingsactiviteiten psychosociale steun aan kinderen bieden;
  • Ook geven we op afstand (online) mentale trainingen aan de teams van onze partners zodat ze zelf hun heftige ervaringen kunnen delen, maar ook leren hoe hun teams mentaal op de rit te houden;
  • Waar mogelijk registreren we kinderen die hun ouders zijn verloren of kwijt zijn geraakt, zodat hulp voor deze groep kinderen opgezet kan worden.
“Als we ons werk veilig zouden kunnen doen en toegang krijgen, dan zouden we kinderen op structurele basis kunnen helpen. Maar zonder een onmiddellijk en permanent staakt-het-vuren is dit helaas nauwelijks mogelijk."
Ernst Suur, directeur War Child Nederland

Psychosociale eerste hulp

"De impact van oorlog op kinderen in Gaza is onbeschrijfelijk, zegt Ernst Suur, directeur War Child Nederland. "Kinderen sterven van de honger vanwege de zeer beperkte toegang tot hulp. Daarnaast maken we ons heel veel zorgen om kinderen die hun ouders hebben verloren en er helemaal alleen voor staan. Volgens een recent rapport van Unicef gaat het om 17.000 kinderen, maar waarschijnlijk is het realistische cijfer nog veel hoger omdat heel veel alleenstaande kinderen nog niet geregistreerd zijn of nog onder het puin liggen. Het feit dat we dit niet precies weten is tekenend voor de situatie."

Zodra de veiligheid het toelaat en er voldoende toegang voor hulpverleners mogelijk is, gaan we direct met onze partnerorganisaties aan de slag. Dit betekent dat we dan op structurele basis kinderen echt de mentale hulp kunnen geven die zo nodig is. Op een vast tijdstip, op een veilige plek. Het is van levensbelang dat we deze hulp zo snel mogelijk bieden, om ernstige mentale problemen op langere termijn te voorkomen.

Laat geen kind alleen

We kunnen kinderen in oorlog niet alleen laten, nu niet, nooit niet. Daarom is het ook van groot belang de lange termijn niet uit het oog te verliezen. Hoe gaan kinderen hun heftige ervaringen straks verwerken? Zodat ze deze niet een leven lang met zich meedragen? We blijven kijken naar hun mentale gezondheid. Nu en straks. We laten ze niet in de steek. Ons werk is harder nodig dan ooit.