Gaza update: “Vele druppels vullen de emmer”

Wat doet War Child nu?

Omdat War Child al jaren in Gaza aanwezig is, konden we vanaf dag 1 in actie komen. We kunnen helaas niet alles doen wat we zouden willen of normaliter doen in een crisis van deze omvang. De situatie is heel onveilig en er is geen toegang voor extra hulpverleners. We hebben maar een klein team ter plekke dat werkt met een netwerk van lokale partners. Zij staan dag en nacht klaar om alles te doen wat mogelijk is. Zelfs met alle beperkte middelen.

Wat we nu kunnen doen:

• Voorzien in eerste levensbehoeften: water, eten, drinken, hygiëne kits.
• Mentale noodhulp bieden: we leren kinderen ‘coping mechanismen’, hiermee leren ze omgaan met de heftige situatie waarin ze zitten.
• Ons team en lokale partners bieden we ook mentale noodhulp, omdat deze oorlog ook een enorm effect op hen heeft.

Is het niet een druppel op een gloeiende plaat?

Als je kijkt naar de schaal van dood en verderf in Gaza dan voelt het misschien alsof het maar een druppel op een gloeiende plaat is. Maar elke kleine druppel is in deze situatie enorm belangrijk, want veel druppels vullen een hele emmer. We zijn nu ook in de fase van onze hulpverlening dat echt elke kleine druppel ertoe doet.

War Child is een kleine organisatie, maar heel gespecialiseerd en met een enorm sterk netwerk van partners die een hele goede relatie hebben met de gemeenschap.

Wat kan War Child op de langere termijn doen?

We staan klaar om met een groter team naar binnen te gaan. En onze hulp op te schalen. Maar dat kan alleen als er een permanente staakt-het-vuren is, waar onze hulpverleners veilig kunnen werken en toegang krijgen. Dus we blijven wereldwijd pushen voor een staakt-het-vuren.

Zodra het kan, schalen we onze hulp op:

• We gaan door met mentale noodhulp voor kinderen en ook hun ouders of verzorgers, totdat de situatie iets stabieler is.
• Kinderen met extreme mentale klachten verwijzen we door voor extra hulp.
• Kinderen die hun ouders kwijt zijn geraakt of hebben verloren bieden we bescherming die hun ouders niet meer kunnen bieden. Juist in oorlogssituatie zijn deze kinderen heel kwetsbaar, met het risico op verwaarlozing of (seksueel) misbruik.
• We zorgen dat kinderen weer naar school kunnen gaan, zodat ze weer kunnen leren en weer een normale structuur in hun leven krijgen.
• We helpen leerkrachten, die ook net een hele heftige oorlog hebben meegemaakt.
• Scholen zijn verwoest en moeten weer opgebouwd worden, in de tussentijd creëren we plekken om les te kunnen geven.

Hoe gaat het met ons team en onze lokale partners?

We werken al heel lang samen met lokale partners. Je moet begrijpen dat dit mensen uit de gemeenschap zijn. Ze wonen daar. Hun families zijn er, hun vrienden, hun buren. Dus wat de situatie ook is, ze staan klaar om te helpen. Want dát is wat je wilt voor je gemeenschap. Ze hebben een heel netwerk om zich heen georganiseerd en hebben connecties met mensen in de gemeenschap, dus ze kunnen snel mensen mobiliseren. Het is enorm indrukwekkend om te zien hoe hard zij werken. Met gevaar voor eigen leven. Maar het is de adrenaline van overleven en levens redden waardoor ze door gaan.

Hoe kun je een team in deze crisissituatie ondersteunen?

Dat is een heel moeilijke vraag. want hoe bescherm je iemands mentale welzijn als dit gebeurt? We hebben collega's die hun familie verloren zijn bij bomaanslagen. En dan hebben we het niet over één familielid, maar over 9 of meer. Dat is verschrikkelijk. Sahar, onze landendirecteur in de bezette Palestijnse gebieden doet geweldig werk om het team bij elkaar te houden, de communicatie gaande te houden en ervoor te zorgen dat de medewerkers de ruimte krijgen om hun gevoelens te uiten. We hebben ook verschillende psychologen aangetrokken met wie de teamleden kunnen praten. En we luisteren, luisteren en luisteren.

Komt er een staakt-het-vuren, dan steunen we allereerst onze partners die alles zijn kwijt geraakt. Hun familie, hun huis, hun kantoor, hun computers. Alles. Zij zijn de spil van ons werk.