Het is niet ideaal, maar Nisa (11) slaat zich er wel doorheen

Daar zit je dan in het tentenkamp in Libanon. Maar anders dan veel omgekomen leeftijdsgenootjes, kan de elfjarige Nisa het in ieder geval nog navertellen. In haar thuisland Syrië vlogen de bommen haar letterlijk om de oren. Daar blijven was geen optie. Maar één ding is nu gelukkig zeker: “Hier voel ik mij veilig.”
Meisje in een vluchtelingenkamp is bang en heeft behoefte aan een veilige plek van War Child

Foto: Marcel van der Steen

Maar dat is niet zonder slag of stoot gegaan. En dat is logisch. Want natuurlijk was Nisa doodsbang toen haar huis in Syrië werd gebombardeerd. Wat volgde was een vlucht. Van het enge daar naar het veilige hier.

Zonder ouders

Haar vader werd tijdens de vlucht opgepakt en kwam later bruut om in het oorlogsgeweld. Haar moeder moest noodgedwongen thuisblijven. En dus kwam de bange en verdrietige Nisa alleen met haar zus en oma de grens over. Waar was ze nu dan weer terechtgekomen? Er brak een hele onzekere tijd aan.

Vluchtelingen in Libanon, zoals Nisa, zijn veelal gevlucht voor de oorlog in Syrië en wonen nu in een vluchtelingenkamp - War Child

Nisa is met haar oma gevlucht uit Syrië en woont in een vluchtelingenkamp in Libanon.

Foto: Marcel van der Steen

Beelden blijven zich herhalen

Dat was drie jaar geleden. Nisa was toen acht jaar oud. “De oorlog was vreselijk. Ik voelde mij zo ontzettend bang”, blikt ze terug op die tijd. De beelden blijven zich herhalen. Tot op de dag van vandaag. Natuurlijk krijgt ze veel liefde van haar oma, die goed voor haar zorgt. Maar het gemis van haar ouders voelt ze letterlijk elk moment van de dag.

Zelfvertrouwen

Die dagen komt ze gelukkig wel steeds beter door, want Nisa doet al een tijdje mee aan het Shield-programma van War Child. Hierin ondersteunen wij kinderen met het verwerken van hun vaak heftige ervaringen als gevolg van oorlog en geweld. Dat doen we met onderwijs en psychosociale steun. Precies wat Nisa nu nodig heeft. Ze speelt met haar vriendjes en durft zich weer open te stellen. Ze blaakt van het zelfvertrouwen. Arts, ja dat wil ze worden.

Op gepaste afstand toch dichtbij

Vanwege het coronavirus gaat het momenteel helaas allemaal wat anders. We hebben het Shield-programma voor Nisa en alle kinderen moeten stoppen. Toch blijft War Child op gepaste afstand dichtbij de kinderen. Want dat is hard nodig. Ook bij de jonge Nisa.

De gevluchte kinderen in Libanon hebben zoveel ellende meegemaakt dat we ze dag en nacht zo goed mogelijk willen helpen - War Child

Ondanks dat we ons programma voor Nisa en de andere gevluchte kinderen moesten stopzetten blijven we hen opzoeken want dat is hard nodig.

Foto: Marcel van der Steen

WhatsApp

We zoeken Nisa en de andere kinderen op. We praten met ze via de telefoon en WhatsApp. Zo weten wij hoe het met ze gaat en wat wij nog meer voor hen kunnen betekenen. We helpen ze om zich veilig te voelen. Tegelijkertijd zorgen we voor onderwijs op afstand, zodat de kinderen zo min mogelijk achterstand oplopen.

Perfecte oplossing

Maar hè, het lijkt Nisa allemaal even weinig te schelen. Zij volgt haar lievelingsvak rekenen gewoon via WhatsApp. Het is misschien niet ideaal, maar voor nu een perfecte oplossing. Wat het belangrijkste voor haar is? “Ik voel mij veilig hier! En zodra het kan ga ik weer terug naar huis hoor!”

*De naam Nisa is om veiligheidsredenen gefingeerd.